Χορογραφία Μουσικού Παραμυθιού απο το ΣΤ-1 του 2ου Δημοτικού Σχολείου Ξάνθης.

Την Τετάρτη 5 Ιουνίου η τάξη μας συμμετέχει στις γιορτές νεολαίας με την παρουσίαση και χορογραφία του μουσικού παραμυθιού "Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ", σε στίχους Χρίστου Γ. Παπαδόπουλου, μουσική του Δημήτρη Μαρκατόπουλου και ερμηνεία Μάριου Φραγκούλη από την υπέροχη μουσική συλλογή παραμυθιών για παιδιά "Το φτερό του Δράκου".

Ο Βασιλάς είναι το τραγούδι της τάξης μας,

 έχουμε όμως επεξεργαστεί και άλλα τραγούδια από το δίσκο 

τα οποία θα παρουσιάσουμε στο τέλος της χρονιάς.

Τη χορογραφία του τραγουδιού σχεδίασαν οι μαθήτριες Παναηλίδου Δέσποινα και Ζευγά Αναστασία ενώ χορεύουν και οι 17 μαθητές της τάξης. 

Θα χαρούμε πολύ να βρεθούμε όλοι εκεί:)

Τις αφίσες επιμελήθηκε η Αναστασία Ζευγά.

Θρησκευτικα - Κεφ.27, Η ορθοδοξία στην Ελλάδα.

σελ87:..."...Ορθοδοξία σημαίνει ορθή δόξα (=ορθή δοξασία, ορθή γνώμη), δηλαδή ορθή πίστη στο Θεό. Είναι η πίστη που διασώζεται ακέραιη μέσα στη ζωή της εκκλησιαστικής κοινότητας από την εποχή των Αποστόλων μέχρι τις μέρες μας.." 
Η Βιργινία επιχειρεί μια σύντομη αναδρομή της Ορθοδοξίας στην πορεία των αιώνων :

τα χαρακτηριστικα της ορθοδοξιας from ΣΤ-1 (2012-2013 / 2ου Δημοτικού Σχολείου Ξάνθης

Θρησκευτικά- Κεφ.26, Ευχέλαιο:Για την υγεία του σώματος και της ψυχής.

σελ.85..."  ..Το μυστήριο του Ευχελαίου γίνεται στα σπίτια των πιστών, ιδιαίτερα όταν κάποιο μέλος της οικογένειας έχει κάποιο σοβαρό πρόβλημα, εκτός απο τη Μεγάλη Τετάρτη που τελείται στους ναούς. Σ' ένα τραπέζι τοποθετείται μια εικόνα, συνήθως του Χριστού ή της Παναγίας και ένα καντήλι.  Ο ιερέας διαβάζει ένα αποστολικό ανάγνωσμα, ένα απόσπασμα απο το Ευαγγέλιο και μια ευχή. Αυτή η διαδικασία επαναλαμβάνεται εφτά φορές με διαφορετικά κάθε φορά αναγνώσματα..Στη συνέχεια ο ιερέας με ένα βαμβάκι βουτηγμένο στο λάδι του καντηλιού σχηματίζει το σημάδι του Σταυρού στο μέτωπο και στα χέρια όσων έχουν πάρει μέρος στο μυστήριο.."

Η Δέσποινα συνεχίζει το μάθημα με ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες που αφορούν το σημαντικό αυτό μυστήριο της εκκλησίας μας ..:

ευχελαιο from ΣΤ-1 (2012-2013 / 2ου Δημοτικού Σχολείου Ξάνθης

Ιστορία 5η ενότητα/ Κεφάλαιο 1ο/ Απο τον Ελληνοτουρκικό Πόλεμο του 1897 στον Μακεδονικό Αγώνα.

Κεφάλαιο 1 
Από τον Ελληνοτουρκικό Πόλεμο του 1897 στον Μακεδονικό Αγώνα

Η βουλγαρική δραστηριότητα οδήγησε την Ελλάδα σε ενεργητικότερη ανάμιξη στις μακεδονικές υποθέσεις. Αξιωματικοί του ελληνικού στρατού, όπως ο Παύλος Μελάς, 

παυλος μελας from ΣΤ-1 (2012-2013 / 2ου Δημοτικού Σχολείου Ξάνθης
ο Κωνσταντίνος Μαζαράκης και ο Τέλλος Αγαπηνός (Άγρας) 

τελλος αγαπηνος [ αγρας ] from ΣΤ-1 (2012-2013 / 2ου Δημοτικού Σχολείου Ξάνθης

καθώς και οπλαρχηγοί από πολλές άλλες περιοχές, όπως ο Γεώργιος Τσόντος από την Κρήτη, ο Παναγιώτης Παπατζανετέας από τη Μάνη και άλλοι έφτασαν στη μακεδονική γη και από κοινού με ντόπιους Έλληνες, σχημάτισαν ανταρτικές ομάδες. 
Τη δράση των ανταρτικών αυτών ομάδων συντόνιζαν Έλληνες διπλωμάτες που υπηρετουσαν στη Μακεδονία, όπως ο Πρόξενος στη Θεσσαλονίκη Λάμπρος Κορομηλάς και ο υποπρόξενος στο Μοναστήρι Των Δραγούμης αλλά και δυναμικοί ιεράρχες, σαν τον Μητροπολίτη Καστοριάς Γερμανό Καραβαγγέλη.

γερμανός καραβαγγέλησ from ΣΤ-1 (2012-2013 / 2ου Δημοτικού Σχολείου Ξάνθης

μακεδονικος αγωνας from ΣΤ-1 (2012-2013 / 2ου Δημοτικού Σχολείου Ξάνθης

Ψηφίστε και αναδείξτε το Top doodle από κάθε ομάδα. Έργο δικής μας μαθήτριας συμμετέχει στη ψηφοφορία.

Συγχαρητήρια στα 60 doodles που ξεχώρισαν! 

Η κριτική επιτροπή διάλεξε τα παρακάτω doodles και τώρα είναι η σειρά σας να ψηφίσετε εσείς το αγαπημένο σας από κάθε ομάδα. Για να ψηφίσετε πρέπει να πάτε εδώ.

Μπορείτε να ψηφίσετε ένα έργο από κάθε ομάδα αλλά αξίζει να αναφέρουμε οτι στην πρώτη ομάδα των τάξεων Α-Γ βρίσκεται και η συμμετοχή μιας μαθήτριας του σχολείου μας !!!

Το έργο της Κωσταντίνας Αθανασιάδου, μαθήτριας της Α΄τάξης επιλέχτηκε ανάμέσα στα πρώτα 15 έργα ,  τιμώντας το 2ο Δημοτικό Σχολείο . 
-ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΑ.
Συγχαρητήρια και στη δασκάλα σου που σε ενθάρρυνε και σε πληροφόρησε για το διαγωνισμο:::)))


 Η χώρα με τα χίλια χρώματα ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΟΥ, 2ο Δημοτικό Σχολείο Ξάνθης

Λέοναρντ Όιλερ 15 Απριλίου 1707 – 18 Σεπτεμβρίου 1783

Ο Λέοναρντ Όιλερ (Leonard Euler, 15 Απριλίου 1707 – 18 Σεπτεμβρίου 1783) ήταν πρωτοπόρος Ελβετός μαθηματικός και φυσικός. Σε αυτόν οφείλεται, ανάμεσα σε άλλα, και η καθιέρωση του συμβόλου f(x) για τις συναρτήσεις.

Γεννήθηκε στη Βασιλεία της Ελβετίας στις 15 Απριλίου 1707 και ήταν γιος ιερέα.

Σπούδασε γεωμετρία στο πανεπιστήμιο της Βασιλείας. Σε ηλικία 20 ετών πήγε στην Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας, όπου εργάστηκε για την οργάνωση της Ακαδημίας Επιστημών, έπειτα από πρόσκληση της αυτοκράτειρας Αικατερίνης Α΄.

Διορίστηκε καθηγητής της Φυσικής Φιλοσοφίας στο πανεπιστήμιο της Αγίας Πετρούπολης. Το 1744 τον προσκάλεσε ο Φρειδερίκος Β΄ της Πρωσίας στο Βερολίνο, για να αναλάβει διευθυντής του τμήματος των μαθηματικών της εκεί Ακαδημίας.

Είναι χαρακτηριστικός ο λόγος που είπε στο Γάλλο άθεο φιλόσοφο Ντενί Ντιντερό, όταν η Τσαρίνα της Ρωσίας Μεγάλη Αικατερίνη είχε καλέσει τον Όιλερ στην Αυλή της, σε μία προσπάθεια να σταματήσει την αθυροστομία του Ντιντερό.

Ο Ελβετός είπε στο Γάλλο: «Κύριε, ( α + β ) / ν = χ, άρα ο Θεός υπάρχει. Απαντήστε!».

Έτσι, ο Ντιντερό αποχώρησε ηττημένος.

Τα τελευταία 17 χρόνια της ζωής του ο διάσημος μαθηματικός ήταν σχεδόν τυφλός. Αυτό, όμως, δεν τον εμπόδισε να εργάζεται.

Η εκπληκτική μνήμη του σε συνδυασμό με τη διανοητική του διαύγεια, τού ήταν αρκετές για να πραγματοποιεί προφορικά τους υπολογισμούς του, τους οποίους υπαγόρευε στη γραμματέα του. Μάλιστα, την περίοδο της τύφλωσής του παρήγαγε το μισό από το συνολικό του έργο.


Πέθανε στις 18 Σεπτεμβρίου 1783. Ο μαθηματικός και φιλόσοφος Ντε Κοντορσέ είπε στον επικήδειο:

«Ο Όιλερ σταμάτησε να ζει και να υπολογίζει».

πηγή:http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9B%CE%AD%CE%BF%CE%BD%CE%B1%CF%81%CE%BD%CF%84_%CE%8C%CE%B9%CE%BB%CE%B5%CF%81

Γλώσσα -Ενότητα 15 - Κινηματογράφος Θέατρο

Η ανάρτηση που ακολουθεί είναι η πρώτη προσωπική ανάρτηση στο μπλοκ από τη δασκάλα της τάξης κι αυτό γιατί πολλές φορές στην τάξη έχουμε μιλήσει για την Ιστορία της Παιδικής Ηλικίας . Το σημερινό μάθημα αποτελεί μια ευκαιρία να σας δείξω κάποια από αυτά που σας υποσχέθηκα ώστε να μπορέσετε να συγκρίνετε τη δική σας παιδική ηλικία με τις συνθήκες της παιδικής ηλικίας παιδιών παλαιότερων ετών. Όπως είπαμε και στο μάθημα ο κινηματογράφος, η φωτογραφία και ο πίνακας είναι αδιάψευστες πηγές και μαρτυρίες των χρόνων που έφυγαν...

ιστορία της παιδικής ηλικίας from ΣΤ-1 (2012-2013 / 2ου Δημοτικού Σχολείου Ξάνθης

Στο μάθημα τώρα..κατα την ανάγνωση του ποιήματος του Νικηφόρου Βρεττάκου ....

για τον Τσαρλι Τσαπλιν, η Άννα και η Βιργινία φαντάστηκαν τον μικρό ήρωα...κάπως έτσι:


       

και η Άννα σε μια έρευνα στο διαδίκτυο βρήκε πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία για τη ζωή και το έργο του Τσαρλι Τσαπλιν..



Στο μεταξύ στην Ελλάδα μεγάλες δόξες και τιμές γνώρισε το εργαστήρι παραγωγής ταινιών της Φίνος Φιλμ αφήνοντας μας ανεκτίμητους θησαυρούς μιας εποχής που πέρασε ανεπιστρεπτί.
 Η Βιργινία μας δίνει λίγα στοιχεία για το διασημότερο ελληνικό studio.

Finos film(φινος φιλμ) from ΣΤ-1 (2012-2013 / 2ου Δημοτικού Σχολείου Ξάνθης

ΚΑΙ ΛΙΓΗ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ:

Παλιά επαγγέλματα -2

παλια επαγγελματα from ΣΤ-1 (2012-2013 / 2ου Δημοτικού Σχολείου Ξάνθης

ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ -ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΘΕΜΑ "ΤΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΜΟΥ".

"Αν κάποια τέχνη μπορεί να απαλύνει, να μερώσει, να χαιδέψει ή να γιγαντώσει τη ψυχή ενός παιδιού αυτή είναι η ζωγραφική .

Όσο μεγαλώνουμε τόσο λιγότερο μπορούμε να απεικονίσουμε εκφραστικά τα συναισθήματα μας ή να αποτυπώσουμε εικόνες κι αυτό γιατί όλες μας οι σκέψεις και οι κινήσεις φιλτράρονται από τη λογική και τα στερεότυπα της εικόνας.. 
Στο μάθημα των εικαστικών γίναμε για μια ώρα τα μοντέλα των φίλων μας και τα αποτελέσματα ήταν αυτά που θα δείτε παρακάτω.."

Tο μοντελο μου. from ΣΤ-1 (2012-2013 / 2ου Δημοτικού Σχολείου Ξάνθης

Σαν σήμερα 9 Aπριλίου 1870 - Η ΣΦΑΓΗ ΣΤΟ ΔΗΛΕΣΙ

Σε γνωστό ενημερωτικό site βρήκαμε την παρακάτω δημοσίευση και την αναδημοσιεύουμε με σκοπό να θυμηθούμε όσα είχαμε πει σε προηγούμενη ανάρτηση για τη Σφαγή στο Δηλεσι και να ξαναδούμε την πολύ καλή παρουσίαση της Άννας.

"Στις 9 Απριλίου 1870 γράφτηκε μια σκοτεινή σελίδα στην νεότερη ελληνική Ιστορία, με τους ληστές Αρβανιτάκηδες να εκτελούν ομάδα Άγγλων και Ιταλών περιηγητών στην Σκάλα Ωρωπού, τους οποίους είχαν λάβει ομήρους, ύστερα από τον ατυχή χειρισμό της υπόθεσης από την ελληνική κυβέρνηση.
 Ο αντίκτυπος της υπόθεσης ήταν σημαντικός στις ελληνοβρετανικές διπλωματικές σχέσεις, ενώ οδήγησε στην παραίτηση του υπουργού Στρατιωτικών αρχικά και ολόκληρης της κυβέρνησης Ζαΐμη αργότερα.

Η σφαγη του Δηλεσι from ΣΤ-1 (2012-2013 / 2ου Δημοτικού Σχολείου Ξάνθης


Η ιστορία ξεκίνησε στις 30 Μαρτίου του 1870, παραμονές του Πάσχα, όταν μια ομάδα Άγγλων και Ιταλών περιηγητών ξεκινά για να επισκεφτεί τον Μαραθώνα, με σκοπό να δουν το πεδίο της μεγάλης μάχης. Επρόκειτο για τον λόρδο και τη λαίδη Μάνκαστερ, τον νεαρό φίλο τους Φρέντερικ Βάινερ, τον δικηγόρο Έντουαρντ Λόιντ, τον τρίτο γραμματέα της βρετανικής πρεσβείας στην Αθήνα Έντουαρντ Χέρμπερτ και τον γραμματέα της ιταλικής πρεσβείας στην Αθήνα, κόμη Αλμπέρτο ντε Μπόιλ.

Η εκδρομή εξελίχθηκε αρχικά όπως είχε προγραμματιστεί, όμως στον δρόμο της επιστροφής οι περιηγητές έπεσαν στην ενέδρα που είχε στήσει η πολυπληθής συμμορία των αδελφών Τάκου και Χρήστου Αρβανιτάκη, κοντά στο Πικέρμι – την εποχή εκείνη στην μετεπαναστατική Ελλάδα ανθούσαν οι συμμορίες των ληστών παρά τις προσπάθειες της εκάστοτε κυβέρνησης για εξουδετέρωσής τους. Οι συνοδοί χωροφύλακες εξουδετερώθηκαν εύκολα και η ομάδα των περιηγητών βρέθηκε δέσμια στα χέρια των Αρβανιτάκηδων. Ο αρχηγός της συμμορίας, Τάκος Αρβανιτάκης, διαμήνυσε στην κυβέρνηση του Θρασύβουλου Ζαΐμη τις απαιτήσεις των ληστών, για λύτρα 50.000 λιρών και χορήγηση αμνηστίας.

Η αγγλική πρεσβεία δέχθηκε τους όρους των απαγωγέων άμεσα όμως η κυβέρνηση στάθηκε αντίθετη, με τον υπουργό Στρατιωτικών Σκαρλάτο Σούτσο να υποστηρίζει ότι οποιαδήποτε υποχώρηση στις αξιώσεις των συμμοριτών θα αποτελούσε απαράδεκτο εξευτελισμό της χώρας. Οι απαγωγείς εξοργίζονται από την καθυστέρηση εκ μέρους της κυβέρνησης στην ικανοποίηση των απαιτήσεών τους και ο λόρδος Μάνκαστερ καταφέρνει να του επιτρέψουν να πάει ο ίδιος στην Αθήνα για να συγκεντρώσει τα λύτρα.

Η ελληνική κυβέρνηση όμως παραμένει ανυποχώρητη και ως απάντηση μάλιστα, στέλνει στρατιωτικό απόσπασμα για τον εντοπισμό και τη σύλληψη των Αρβανιτάκηδων και των συντρόφων τους. Οι ληστές απελευθέρωσαν τις γυναίκες και κατέφυγαν στον Ωρωπό, όπου διαμήνυσαν ότι αν η κυβέρνηση συνεχίσει την καταδίωξή τους, θα σκότωναν τους αιχμαλώτους. Ο υπουργός Στρατιωτικών Σούτσος συζητούσε όμως πλέον μόνο την άνευ όρων απελευθέρωση των ομήρων και την ευνοϊκή μεταχείριση των ληστών γι’ αυτό. Παράλληλα, δυνάμεις του στρατού εξακολουθούσαν να επιχειρούν εγκλωβισμό των ληστών στην Αττική, για να μην περάσουν τα ελληνοτουρκικά σύνορα που τότε βρισκόταν λίγο πάνω από τη Λαμία.

Στις 9 του Απρίλη ο στρατός βρίσκεται αντιμέτωπος με τους ληστές στο Δήλεσι και ξεσπά μάχη. Οι ληστές εξαγριωμένοι σκοτώνουν τους τέσσερις ομήρους αλλά μετά πέφτουν νεκροί 20 από αυτούς, 9 συλλαμβάνονται – για να δικαστούν και εκτελεστούν αργότερα - ενώ διαφεύγει στα βουνά ο αρχηγός της συμμορίας, Τάκος Αρβανιτάκης με μερικούς συντρόφους του.

Ο ευρωπαϊκός Τύπος σοκάρεται και χαρακτηρίζει την Ελλάδα «φωλεά ληστών και πειρατών», «χώρα ημιβαρβάρων», «εντροπή δια τον πολιτισμόν». Επιπλέον, σε επίσημα κείμενα διατυπωνόταν η άποψη ότι η Ελλάδα «τίθεται εκτός του κύκλου των εξευγενισμένων κρατών» και ότι «αι ληστείαι συμφωνούνται εν Αθήναις, ένθα και διανέμονται τα χρήματα». Η αγγλική κυβέρνηση χαρακτήρισε την ελληνική κοινωνία ανάξια για οποιαδήποτε υποστήριξη.

Σε μια προσπάθεια επανόρθωσης, η Ελλάδα δίνει σε καθεμία από τις οικογένειες των θυμάτων αποζημίωση 22.000 χρυσών λιρών. Όταν γίνεται γνωστό ότι στα κτήματα του υπουργού Στρατιωτικών Σκαρλάτου Σούτσου, στο Τατόι, έβρισκαν καταφύγιο οι διαβόητοι Αρβανιτάκηδες, ο υπουργός υποβάλλει την παραίτησή του, ενώ αργότερα παραιτείται όλη η κυβέρνηση Ζαΐμη.

O Μ. Καραγάτσης, με αφορμή το τραγικό συμβάν έγραψε το 1952 ένα μυθιστόρημα σε μορφή συνεχειών σε καθημερινή εφημερίδα, με τον τίτλο «Οι λησταί στα πρόθυρα των Αθηνών». Τα σκίτσα για το βιβλίο που κυκλοφόρησε κατόπιν φιλοτέχνησε ο Αλέκος Φασιανός.